Ik spreek veel mensen die erg verlangen naar het moment dat ze met pensioen gaan. Pensioen is leuker dan werk. Althans, zij ervaren dat pensioen voor hen veel leuker lijkt dan het werk dat zij nu doen. Herken je dat? In dit artikel ga ik in op een belangrijke oorzaak. Hoe komt het dat je pensioen leuker is dan je werk? En wat kun je er aan doen als je nog een tijdje door moet werken?
Waarom werk leuk zou moeten zijn
Werk is in de basis erg leuk. Je maakt optimaal gebruik van je talent, je bent in je werk van betekenis, je voegt iets toe. Je werkt aan iets wat de wereld nodig heeft. En je verdient je geld. Ik schreef al eerder, dat naast van betekenis zijn, ook een fijne werkgever en leuke collega’s er voor zorgen dat je plezier beleeft aan je werk.
Maar waarom is werk dan niet altijd leuk
Uit verschillende onderzoeken blijkt dat er voor veel mensen hoge eisen worden gesteld aan het werk dat zij doen. Er gelden hoge taakeisen. Ook ervaart een groot deel van de werkenden weinig autonomie in hun werk. Je moet dus gecombineerd aan hoge eisen voldoen in je werk en het op een specifieke voorgeschreven manier uitvoeren. Deze combinatie veroorzaakt psychische druk en kan zelfs zorgen voor een burn-out.
Ik begrijp het verlangen naar pensioen
Wanneer je met deze combinatie, hoge eisen en weinig autonomie, te maken hebt, dan begrijp ik dat het verlangen naar je pensioen groot kan zijn. Wanneer je met pensioen bent, dan heb je immers lage eisen en veel autonomie.
Nederlanders moeten langer doorwerken
Het is een gegeven dat we in Nederland steeds langer door moeten werken. Er wordt ook veel gedaan om dat mogelijk te maken. De overheid heeft een grote subsidiepot beschikbaar om duurzame inzetbaarheid van werknemers te vergroten. Ik denk dat het goed is dat daarbij niet alleen gekeken wordt naar om- en bijscholing, loopbaanbegeleiding, privé-werk balans en dergelijke. Ik denk dat minstens zo belangrijk is om in te zoomen op het verlagen van de taakeisen, in combinatie met toename van autonomie.
Wat als jij nog even door moet?
Wanneer je nog even door moet, maar je herkent de hoge taakeisen en de beperkte autonomie, dan begrijp ik dat het best een opgave kan zijn om die laatste jaren tot je pensioen te blijven werken. Maar zit je tijd niet uit. Probeer er iets aan te doen. Ga in gesprek over het verlagen van de taakeisen en vergroot je autonomie.
Uit onderzoek is gebleken dat zzp’ers veel autonomie ervaren. En wij zien ook steeds meer werknemers die in de laatste jaren besluiten deeltijd met pensioen te gaan in combinatie met het zzp-schap. Door parttime pensioen moet je nog wel geld verdienen, maar vaak niet heel veel meer. En dat geeft vaak voldoende vertrouwen en basis om als zzp’er aan de slag te gaan. Wist je overigens dat wij een combinatie aan kunnen bieden van financieel advies en coaching? Wij hebben al verschillende werknemers geholpen naar een optimale combinatie van prettig werk met veel autonomie en deeltijd pensioen.
Ik doe hier zeker geen oproep om allemaal maar zzp’er te worden. Waar ik wel een oproep voor doe is het volgende. Maak de psychische druk als gevolg van hoge eisen en lage autonomie bespreekbaar bij je werkgever. Probeer er samen iets aan te doen, zodat ook die laatste jaren van je werkzame leven nog heel plezierig en voldoenend zijn.
Foto: Leon op Unsplash
Hanneke van Harten is coach persoonlijke ontwikkeling. Zij richt zich vanuit haar praktijk op het begeleiden en coachen van mensen die bijna met pensioen gaan of net met pensioen zijn. Zij is ook een veelgevraagd spreker en spreekt regelmatig over vraagstukken vanuit coaching en persoonlijke ontwikkeling.
Iedere werknemer wil meer autonomie op het werk. Autonomie, zelf bepalen wat je gaat doen en hoe je dat doet geeft meer vrijheid aan de werknemer. Toch zal dat de doelstelling, die door de werkgever wordt opgelegd niet veranderen. Minder taken of lagere eisen, minder verantwoordelijkheid gaat meestal gepaard met minder inkomen. Dat motiveert ook niet echt.
Ik (toen ik 54 jaar werd) had zelf het idee om part time te gaan werken, met een iets andere taak, maar veel vrijheid. Toch was dat onvoldoende , ik bleef snakken naar echte vrijheid, zelf mijn dag bepalen , zonder eisen en verplichtingen. Die vrijheid kwam, toen ik met 55 jaar met vervroegd pensioen ging.
Mijn leven is sindsdien geweldig vooruit gegaan, net een droom die waarheid is geworden. Maak elke ochtend nog een dansje van plezier.
Ik denk dat scholen (vanaf de kleuterschool tot universiteit) te veel de toekomst bepalen. Mensen worden mentaal gevormd, eigenlijk geframed om in de maatschappij een rol te spelen. Je wordt als het waren in een hokje gezet, je moet doen waar je goed in bent, maar dat is geen juiste keuzen.
Je moet doen waar je gelukkig van wordt, maar dat leert het onderwijs jouw niet!